[zoom]
Gest natury
Gest jest wyrazem środków malarskich na potrzebę nastroju w obrazie, emocji jakie mu towarzyszą. Dużą inspiracją do powstania cyklu gest natury były zjawiska natury oraz występujące w niej motywy roślinne. Dzięki zastosowaniu ekspresyjnego gestu malarskiego mogę wyrazić w swoich obrazach to, co jest mi bliskie, własne przemyślenia, uczucia, obserwacje – elementy, które składają się na prawdę o samym sobie, czerpią ze świata marzeń, wspomnień. W moich obrazach staram się poruszyć zmysł odbiorcy, intensyfikując daną rzeczywistość. Wynik moich obserwacji staram się przełożyć na język malarski. Przy zastosowaniu na jednej płaszczyźnie różnych technik malarskich, przełożeniu języka natury na język plastyczny, język gestów, obraz staje się polem eksperymentów. Gest Natury staje się gestem malarskim.
.
W przypadku twórczości Michała Czuby można chyba mówić o metaforycznej synestezji malarskiej, bo przecież przeżycie wielozmysłowe w sztuce współczesnej to nie tylko percepcja koloru i kształtu namalowanych form, ale również ruchu pędzla, faktury nałożonych farb. Dobierając odpowiednią technikę oraz gesty malarskie, twórca stara się stworzyć pewną unikalną aurę, atmosferę, za pomocą której wzbudza w odbiorcy silne emocje, aktywizuje jego zmysły, wprowadzając go w świat marzeń, wspomnień. Porusza istotny aspekt metafizycznego połączenia człowieka z naturą. Zmagając się z materią, pragnie wyrazić to, co nieuchwytne, pozamaterialne.
Gesty są ukłonem artysty w stronę natury, domu z którego pochodzimy, który nam został dany w jednej formie. Te obrazy powstały z miłości, z miłości do życia i śmierci. Ponieważ miłość to nie tylko kochanie, to również szacunek, akceptacja, zrozumienie, empatia, a śmierć tak jak i miłość jest końcem i początkiem czegoś nowego.
Budując swoje kompozycje, artysta bawi się formą, czasem zdając się na kontrolowany przypadek. Traktuje wtedy farbę jak żywioł. Najważniejszym czynnikiem jest tu zawsze akceptacja elementów niezamierzonych lub trudnych do przewidzenia ze względu na to, iż „w sztuce nie wszystko osiąga się świadomie, że ze świadomą czynnością musi łączyć się nieświadoma moc i że doskonała jedność i wzajemne przenikanie się obydwu tworzy to, co w sztuce najwyższe” . Twórca poddaje się najróżniejszym przejawom natury, które w nim się gromadzą, co w efekcie doprowadza do powstania dzieła. Jest to niejako baza, dla której poszukuje odpowiedniej formy wyrazu. Powierzchnia malarska staje się polem eksperymentów formalnych – manewrów, przesunięć, kształtów, siły ekspresji, uderzenia oraz gestu, który staje się wyrazem środków malarskich na potrzebę nastroju w obrazie, emocji towarzyszących artyście.
Podmiotem obrazów Michała Czuby jest pejzaż. Inspiracją są spotkania z różnymi osobami, natura, która potrafi wyczarować zjawiska niezwykłe, a także motywy roślinne występujące w niej. Stanowią one pretekst do tworzenia własnych, całkowicie subiektywnych obrazów rzeczywistości. Artysta znajduje wolność w sferze własnej ekspresji, w procesie wyrażania siebie, przedstawiania swoich osobistych doznań w postaci obrazów, które zyskują indywidualne piętno. Artysta stosuje w obrębie jednej płaszczyzny różne techniki. Są one ważnym narzędziem w procesie kształtowania wartości wyrazowych obrazu.
