Wyobraźnię autora karmi zwykłe, codzienne życie. Tematy uniwersalne, które są wieczne. Sztuka Michała Czuby pozostaje wciąż otwarta, wchłaniając z otoczenia pobudzające ją impulsy, tak jak wtedy, gdy poprzez malarstwo gestu artysta zgłębiał zagadnienie portretu, i gdy tworzył pejzaże, które łączyły w sobie elementy kolażu. Ten proces oczyszczania obrazu ze wszystkich zaburzających jego bezpośredniość elementów wciąż postępuje. Artysta pragnie pokazać odbiorcom naturę w jej aspekcie najbardziej spotęgowanym i maksymalnie przenikliwym. Autora pochłania aktywne badanie, czy każde uczucie i każda myśl mają swój odpowiednik plastyczny. Stąd też indywidualne przeżycie natury stało się fundamentem jego sztuki, choć instynkt nie pozwala mu na zbyt długie celebrowanie drobnych przejawów przyrody. Praca twórcza prowokuje Michała Czubę do akcji, do symbolicznego wzięcia w dłonie elementów krajobrazu: łąk, lasów, jezior, i rzucenia ich na płótno.